Powrót do komunii z Bogiem, która została utracona przez grzech, rodzi się z łaski Boga pełnego miłosierdzia i troszczącego się o zbawienie ludzi. Trzeba prosić o ten cenny dar dla siebie i dla innych (Katechizm Kościoła Katolickiego 1489).
Możliwość skorzystania z sakramentu pojednania w naszej parafii jest 30 min. przed każdą Mszą Świętą.
Jesteśmy także do Waszej dyspozycji w ciągu tygodnia.
Jeżeli ktoś z Was odczuwa potrzebę spowiedzi wymagającej większej ilości czasu lub rozmowy duchowej prosimy o indywidualny kontak z którymś z nas w celu ustalenia terminu.
Dodatkowe terminy spowiedzi z okazji świąt (Boże Narodzenie i Wielkanoc) podawane są w ogłoszeniach duszpasterskich oraz na stronie internetowej.
czyli warunki dobrej spowiedzi według Katechizmu Kościoła Katolickiego.
***
RACHUNEK SUMIENIA
1454 Do przyjęcia sakramentu pokuty należy przygotować się przez rachunek sumienia, przeprowadzony w świetle słowa Bożego.
Najbardziej nadają się do tego teksty, których należy szukać w Dekalogu i w katechezie moralnej Ewangelii i Listów Apostolskich: w Kazaniu na Górze i pouczeniach apostolskich.
***
ŻAL ZA GRZECHY
1451 Wśród aktów penitenta żal za grzechy zajmuje pierwsze miejsce.
Jest to "ból duszy i znienawidzenie popełnionego grzechu z postanowieniem niegrzeszenia w przyszłości".
1452 Gdy żal wypływa z miłości do Boga miłowanego nade wszystko, jest nazywany "żalem doskonałym" lub "żalem z miłości". Taki żal odpuszcza grzechy powszednie.
Przynosi on także przebaczenie grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera mocne postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, gdy tylko będzie to możliwe.
***
WYZNANIE GRZECHÓW
1455 Wyznanie grzechów (spowiedź), nawet tylko z ludzkiego punktu widzenia, wyzwala nas i ułatwia nasze pojednanie z innymi.
Przez spowiedź człowiek patrzy w prawdzie na popełnione grzechy, bierze za nie odpowiedzialność, a przez to na nowo otwiera się na Boga i na komunię Kościoła, by umożliwić nową przyszłość.
1456 Wyznanie grzechów wobec kapłana stanowi istotną część sakramentu pokuty:
"Na spowiedzi penitenci powinni
wyznać wszystkie grzechy śmiertelne, których są świadomi po
dokładnym zbadaniu siebie, chociaż byłyby najbardziej skryte...
1457 Zgodnie z przykazaniem kościelnym: "Każdy wierny, po osiągnięciu wieku rozeznania, obowiązany jest przynajmniej raz w roku wyznać wiernie wszystkie swoje grzechy ciężkie".
Ten, kto ma
świadomość popełnienia grzechu śmiertelnego, nie powinien
przyjmować Komunii świętej, nawet jeśli przeżywa wielką
skruchę, bez uzyskania wcześniej rozgrzeszenia
sakramentalnego, chyba że ma ważny motyw przyjęcia Komunii,
a nie ma możliwości przystąpienia do spowiedzi.
1458 Wyznawanie codziennych win (grzechów powszednich) nie jest ściśle konieczne, niemniej jest przez Kościół gorąco zalecane.
Istotnie, regularne spowiadanie się z grzechów powszednich pomaga nam kształtować sumienie, walczyć ze złymi skłonnościami, poddawać się leczącej mocy Chrystusa i postępować w życiu Ducha.
Otrzymując przez sakrament pokuty dar miłosierdzia Ojca, jesteśmy przynaglani, by być - jak On - miłosierni.
***
ZADOŚĆUCZYNIENIE
1459 Wiele grzechów przynosi szkodę bliźniemu. Należy uczynić wszystko, co możliwe, aby ją naprawić!!! (na przykład oddać rzeczy ukradzione, przywrócić dobrą sławę temu, kto został oczerniony, wynagrodzić krzywdy).
Wymaga tego zwyczajna sprawiedliwość.
Ponadto grzech rani i osłabia samego grzesznika, a także jego relację z Bogiem i z drugim człowiekiem. Rozgrzeszenie usuwa grzech, ale nie usuwa wszelkiego nieporządku, jaki wprowadził grzech.
Grzesznik podźwignięty z grzechu musi jeszcze odzyskać pełne zdrowie duchowe. Powinien zatem zrobić coś więcej, by naprawić swoje winy: powinien "zadośćuczynić" w odpowiedni sposób lub "odpokutować" za swoje grzechy.
To zadośćuczynienie jest nazywane także "pokutą".